We hebben van alles genoten tijdens deze dagen op het eiland. Het van Heeckeren Hotel was prima, het ontbijtbuffet was uit de kunst, met veel fruit en vers geperst sap. Het eten bij Rixt was al lekker, maar de tweede avond aten we bij de Heksenketel en dat was helemaal het einde. Meestal eten we geen toetjes meer, maar de ijskaart lokte zo dat Nies en ik wel een toetje wilden delen. Dus vroeg ik in navolging van nicht Berdena om één coupe ijs en twee lepels. Ook hier… geen enkel probleem.
Op weg naar de veerboot doorkruisten we voor de laatste keer het dorp Nes, bekeken een Galerie en ik ging nog even de hal van de kerk in waar een kolossaal gevilt wandkleed hing. Ze hadden er een angstaanjagend geluid bij aangezet met veel wind en geloei. Erg mooi gedaan.
Toen was ons uitje samen op Ameland voorbij en we besloten gezamenlijk dat we zoiets nog wel eens weer gaan doen.
[i]We enjoyed it all, the van Heeckeren Hotel, the very special breakfast with lots of fruit and our dinners. Regularly we don’t have a desert, but now we saw the ice and Niesje and I decided to share one dessert with ice together as Berdena used to do so. Very good idea! So we rode the last morning through the village of Nes and had a look in a galery and a church. There we saw this felted wall cover. It’s made by a group of women, a lot of work. It’s about the Saga of Rixt, an old woman who lived very lonely at Oerd on the east end of Ameland.[/i]