‘Völle heil en zegen in ’t ni-jjaor’, wensten we vroeger iedereen in de buurt waar we als kinderen langs trokken. De jongens voegden er nog aan toe:’Völle hazen en knienen in ’t ni-jjaor. We begonnen achter de boerderijen al met het knappen met onze knapper pistooltjes en zo kwamen we binnen bij de buren. ’s Morgens bij een stuk of 6 en ’s middags gingen we nog even door. En steeds waren het de twee borreltjes die we kregen, mierzoet spul. Jazeker twee, ‘want op één been kö-j niet lopen’, was het vaste antwoord als je zei dat je genoeg had. Meteen werden er al uitnodigingen meegegeven voor de ouwelui voor de nieuwjaarsvisites die vaak tot in maart nog gehouden werden.
Het vieren van oud en nieuw is bij ons intussen wel veranderd. We blijven zeker op tot na twaalven en vanaf het Schoolpad is het een schitterend gezicht rondom. Bargeroosterveld heeft zich dit jaar behoorlijk uitgesloofd wat vuurwerk betreft. Samen met Rick stapten we over de drempel van 2019. Rick bleef nog een tijdje meegenieten van alle spektakel rondom tot wij aankondigden dat we wel naar bed wilden.
’Oud en Nieuw wil ik niet allen zijn’, vond Rick en als het dan niet bij ons is, hij is altijd welkom bij Gerhard en Judith.
Robin en Amy zijn ook terug uit Ierland waar ze bij Amy’s familie Kerst hebben gevierd. Nu kwamen ze gistermiddag met Gerhard hier de appelflappen proeven, heel gezellig. Natuurlijk ging er ook een schaal mee naar de Kuifmees.
