We hebben net Scott achtergelaten bij Dierenkliniek Het Hooyvelt in Emmen. Dokter Harrie heeft niet zo’n scope om inwendig onderzoek in de neus te doen en heeft ons toen doorverwezen.Gisteren begon het ook nog te bloeden. "Gelijk bellen ", zei Mark toen die tussen de middag even kwam. En zo konden we 2 dagen eerder terecht.
Het is net een echte kliniek, net of je je kind brengt zal ik maar zeggen. Heel mooi verzorgd allemaal. Hij kreeg een spuitje om rustig te worden op een dekbedje en toen droegen ze hem naar zijn eerste plek. Want eerst moet er nog een keizerssnee uitgevoerd worden op een zwarte labrador. Die is al 7 dagen bezig om pups te krijgen, heeft er nu 7 en de foto wees uit dat er nog 5 of 6 inzitten. De mevrouw zelf kon van vermoeidheid niet meer uit haar ogen kijken. Ze had al heel lang niet geslapen. Dan ging het met Tessa en vroeger met Kim toch van een leien dakje. Die moest je af en toe wel even meehelpen, maar dat was toch binnen een 12 uur gepiept.
Ze zullen contact opnemen wanneer ze weten wat ze bij Scott tegen komen, Ik ben zo bang dat het één of ander kwaadaardige tumor is. Wanneer dat een snelgroeiend iets is hebben Wim en ik afgesproken dat we haar dan gelijk laten inslapen. Ik kan bijna niet meer schrijven door m’n tranen. Kinderachtig?? Iedereen die dit herkent zal dat niet vinden. Wim reageert anders. Die gaat brandnetels trekken in de tuin bij de sloot. Dan kan die troep nog mooi even met de groencontainer mee straks.
Maar misschien valt het allemaal nog mee en maken ze het neusgat vrij en kan Scott nog weer een paar jaar mee……
