Hetty Site

September

September blijkt toch een ideale vakantiemaand, in elk geval gaan veel ouderen op pad. Ook degene die niet afhankelijk zijn van de schoolvakanties. Rick is zich aan het voorbereiden en Jan en Ria zijn al vertrokken. Voor hun oppas is gezorgd. Hun caravan stond een paar weken hier en vanmorgen zouden ze die ophalen en na de koffie op pad gaan. Twee weken Den Bosch, 2 weken Epen en daarna nog de jongste dochter helpen verhuizen. In de tussentijd hebben ze ook nog vier verjaardagen te vieren. Vorig jaar nog vierden ze veel van dit op camping de Boomgaard. Ik meen zelfs dat er ook hun 40 jarig huwelijk bij was.

Wij doen het hier nog even rustig aan. Bevalt ook goed. Even dacht ik dat er een kink in de kabel kwam bij mij. Ik kreeg heel vervelende pijn in mijn rechterknie. Ik weet dat er wat slijtage zit, maar kan dat ineens zo heftig worden. Het was te laat voor een afspraak bij de huisarts en zo zat ik gistermiddag en avond vooral met het been hoog. Maar zitten, staan en lopen… alles was ongemakkelijk geworden. Wim zette de rollator al voor me klaar zodat ik toch  kan lopen. Ja, soms moet je wat. Alle smeersels van Wim heb ik al geprobeerd en met paracetamol hield ik de pijn enigszins onder controle.

Vanmorgen wilde ik opstaan en Wim begon al te roepen: ’Gebruik de traplift nou maar!’ Hij zag de bui al hangen. Als ik niet vooruit kan zit hij ook in de narigheid. Tja, hoe zeggen ze dat? De lamme helpt de blinde. Zou het dat worden?

Ik zwaaide mijn benen uit bed en meteen drong het al tot me door… ik voelde die rare pijn niet meer.  Ik liep voorzichtig naar de trap. Nog steeds geen pijn. Het is raar maar waar, geen extra pijn meer.

Opgelucht daalde ik de trap af en deed mijn normale werkzaamheden, want om 9 uur zouden Jan en Ria op de stoep staan en ik had het beloofd: Om 9 uur koffie klaar.

Ik had het kunnen weten. Bij ons gaat het altijd net zo. Er moest nog te veel gebeuren… planten water geven, buren gedag zeggen. Het werd 10 uur toen we met vereende krachten de caravan in de goede stand achter hun bus hadden. Het werd een gezellig uurtje en daarna wensten we elkaar een mooie maand en zij veel fijne verjaardagen….