Wat hebben we ook genoten van Suze en Loeder, moeder en dochter. Suze, de ‘liever binnen’ kat en Loeder die juist graag buiten was. Beiden zijn toch zo’n 20 jaar bij ons geweest, alles overleefd. Deze herinnering is van zo’n 9 jaar geleden.
‘Ga maar naar buiten, naar buiten Suus, naar buiten Loeder’, hoor ik Wim zeggen tegen de beide katten als ik deze morgen de trap af kom. Loeder en Suze hebben net hun ochtendhapje uit een kuipje verorberd en worden dan meteen weer naar buiten gebonjourd door Wim. Hij praat ook altijd Alg. Nederlands tegen de katten, tegen Storm en zelfs tegen de kippen. De benaming ABN is tot mijn tevredenheid eindelijk omgezet in AN. Het was net of streektalen niet beschaafd zouden zijn, dus hebben ze nu de B van Beschaafd er buiten gelaten. En zo hoort het. Overdag houden we de katten het liefst buiten. Hun territorium is de schuur en muizen vangen is hun taak. Toch zit Suze altijd op haar kans te wachten en verschanst zich tussen de laarzen in het gangetje tot de kamerdeur open gaat
Bij mij hebben ze wat meer ruimte, ik heb ze graag om me heen als ik m’n krantje lees. Loeder mag zo graag op de printer liggen als ik achter de computer zit. Suze zit graag op de leuning van je stoel en ’s avonds ligt ze bij Wim op de bank met haar voorpootjes op zijn bovenbeen, lekker warm. Zelfs als we eten moet ik lachen om die stiekeme kattenkopjes die op afstand zitten te wachten op een kansje iets mee te kunnen pikken. Storm blijft nooit op afstand. Hij zit tussen ons in als we aan tafel zitten in afwachting of er wat per ongeluk valt.
Ik weet het, wij hebben een huishouden van Jan Steen, maar ik geniet ervan.
Gisteren bracht Wim een gebakken visje, wat zeg ik… VIS, mee van de markt en wij gingen er meteen maar even voor zitten. Ineens zie ik het kleine kopje van Suze aan de overkant van de tafel verschijnen. Die had ook vis geroken. Je snapt al dat ze met ons mee mocht doen, zij het met de restjes…