‘O kind, beeldschoon!’ We zijn met Jannie een middag op stap in Innisfail en Red Deer. Ik heb het over een vakantie met Henry en Tonny bij Fred en Gera en hun gezin in Canada. Het moet 15 jaar geleden zijn. En Jannie, de moeder van Fred, woonde in de zomertijd ook in een klein huisje in Spruce View, lekker dicht bij de Canadese kinderen.
Jannie houdt van gezelligheid en stelt ons tweeën voor om een middag, als de anderen andere bezigheden hebben, met haar te gaan shoppen. Shoppen betekent bij Jannie goed maar goedkoop. We beginnen in Innisfail in de shop van de Salvation Army. Ze pikt zo voor Wim tussen de overhemden een prachtig gestreept shirt, praktisch nieuw. ‘O meid, kijk toch eens, beeldig gewoon, staat je vast goed Wim. Het is zelfs een Tommy Hillfinger’, ze heeft het herenmodemerk herkend. Ik kan je vertellen dat Wim dat ding in de jaren erna tot op de draad versleten heeft, zoveel plezier heeft hij ervan gehad.
We gingen verder naar Red Deer en ook hier wist ze ons mee te krijgen naar een hele grote Second hand shop. Ik kan me niet meer herinneren wat ik voor mezelf ontdekte maar ook hier vond Jannie voor Wim een prachtige stoere witte warme winter sweater met Mountain Gear er op geborduurd. ‘Meid, énig, die moet je zeker meenemen. Wat staat hem dat beeldig!’
We besloten de succesvolle middag in haar favoriete restaurantje. Inderdaad ook hier goed en niet te duur. En die super trui heeft Wim geregeld gedragen, de afgelopen 2 jaar wel heel vaak. Stond hem in de wisselende omstandigheden altijd goed.
Toen we met Henry en Tonny vorige zomer bij haar op bezoek gingen in Brummen had Wim hem expres aan. Jannie wist het nog.
Ik moet wel vaker aan haar denken als de nieuwe modewoorden voorbijkomen: super, superrrr, tof, gaaf of in het zuiden zelfs keigaaf . Wim griezelt vooral van dat super. Jammer… tijden veranderen.
De taal toen wij jong waren klonk even anders. Het was mieters, reuze leuk, heerlijk, énig, beeldig of dolletjes. Je hoort het niet meer, nou ja.. wel bij Jannie. Het was de tijd van Goud Elsje en de boeken van Joop Terheul, wel 60 jaar terug. Ik geloof niet dat ik deze superlatieven gebruikte. Als geboren en getogen Achterhoekse heb ik niet veel met enthousiaste omschrijvingen. Ik vind iets gewoon mooi, nou vooruit …ook wel es hartstikke mooi!
Foto: de trui anno 2020 doet nog steeds goede diensten