Lieve Dina,
Soms staat er aan de overkant,
Verborgen achter ’t riet
Een bloempje door elkeen bemind
Het heet Vergeet mij niet.
En als gij dan die lieve bloem
Aan ’t kabblend beekje ziet
Denk dan o Dina dat ik smeek
En in de taal der bloemen spreek
Vergeet mij niet.
Ter herinnering aan je zusje Jo
Beste Dina!
Strooi vandaag één enkele bloem
Op uw’s naasten pad
Strijk hem van ’t bezorgd gelaat één enkele rimpel glad
Lenig smart of droog één traan
Breng één enkele glimlach aan
Doe één woord van liefde horen
En uw dag is niet verloren.
Je zuster Hanna
———————————————————————————————————————
Maar heel bijzonder vond ik op het eerste blad opa’s ontroerend schrijven, dat hij pas een tijd na Dina’s overlijden in haar album schreef.
Lieve zus Dina, in een betere wereld.
Met ontroering en smart, zie ik dat je, net als Jo, voorin uw album ruimte hebt gelaten voor een woord van uw vader of moeder. Gij kunt nu niet meer met aardse ogen zien dat uw vader zijn verzuim goed wil maken, maar omdat ik weet dat je met onze gedachtenwereld in verbinding blijft met ons, ben ik toch nog getroost.
Ik kan hier nu geen gewone wensen meer neerschrijven, dit heeft geen waarde meer, maar in gedachten heb ik ook nu gemeenschap met u. Ik ben u dankbaar lieve zus,, voor de inspanning die gij u hebt getroost, om uw vader en ons allen te bewijzen van uw voortleven te geven en ook van uw medeleven met ons. En zo zullen wij met elkaar voortleven tot de tijd komt dat wij van aangezicht tot aangezicht elkaar zullen weerzien, aan gene zijde van dat gordijn. En die tijd kan nu toch niet zo heel ver meer af zijn en zult gij uw vader en moeder verwelkomen met een kus en voorthelpen als wij nog zwak zijn. Wat zal dat heerlijk zijn. Dus tot dan, lieve zus Dina, tot dan.
Uw vader.
Very special was Opa’s writing on one of the first blank pages of Dina’s poeziealbum..
Dear sister Dina, in a better world. With emotion and sorrow I see you left a blank page in your album like Jo did, a special page to use by your mother and father to write something special for you. You aren’t able to see with earthly eyes that your father will make his omission good, but knowing you will be with us in our thoughts it comforts me.
I cannot write down the normal wishes, that will have no use, but in mind I’m with you. I’m very grateful, dear sister, for your efforts to show me and all of us that you are living there and gave your sympathy with us. And so we are living until the time is coming that we will see each other from face to face, at the other side of that curtain. And that moment cannot be far away and you will welcome your mother and father with a kiss and will help us when we are weak at that moment. That will be a great moment. Also … see you then, dear sister Dina, see you.
Your father.