In deze tijd was oom Sjoerd er nog. Ze woonden in hun bejaardenwoning aan het Jebbink, vlakbij tante Riek. Hennie en Evert woonden vlak achter hen. Oom Sjoerd ging een paar keer per week naar een activiteitencentrum in Zutphen. Als je vroeg wat ze daar deden zei hij: "O, wie-j fröbelt daor wat".
Zo had tante Hermien even tijd om iets anders te doen. Op een dag kwam ze met Diny mee, zomer 1995. Natuurlijk moest er even naar het enorme paard gekeken worden.
Iemand uit Barger Oosterveld wilde graag een weide voor z’n paard. Nee.. we hoefden er niets aan te doen. Hij zorgde overal voor. Maar we hadden toen nog geen schrikdraad en het dier brak er tot twee keer toe uit. Hij kwam met een enorme vaart richting terras. Betsy en Henny waren net op bezoek en vluchtten de bosjes in. Wim had het niet meer en beval de beste man z’n paard ogenblikkelijk op te halen.
"Iele bunt ok gien mensen veur peerde", zei Diny. Nee aan Shetlandertjes hebben wij genoeg. En eigenlijk heb ik het liefste schapen met lammeren.
