“Wat ‘r noe toch gebeurd is…..”, meldt Joke. “Ik had hier zowat niet meer ezetten”, vult Johan aan. We zitten bij Johan en Joke aan de grote tafel in de gezellige woonkeuken. Ik zie gelukkig niks aan hem. “Teun de stier”, zegt Joke dan. Een paar maanden geleden hebben ze net een nieuwe stier aangeschaft, Teun! Ja, af en toe moet er nieuw bloed komen bij de nakomelingen van Melkveebedrijf De Boomgaard. Terwijl Johan het hok van Teun van nieuw strooisel voorziet ziet hij hem ineens aankomen, maar… te laat….. hij kan niet op tijd wegspringen. Hij slaat hem nog wel met de bats op z’n dikke kop, maar daar hou je zo’n stier niet mee tegen. Teun drukte hem strak tegen de afrastering. Een geluk was dat Jos die iets verderop bezig was, op het geschreeuw van Johan afkwam. Jos pakt ook een bats en slaat de stier met veel lawaai op z’n achterste. Teun kijkt even om wie hem daar hindert en op dat moment kan Johan wegkomen. Wat een schrik. Je moet er niet aan denken dat Jos niet in de buurt was geweest .
De volgende dag werd Teun afgevoerd naar het slachthuis mèt de verzekering dat hij niet meer naar een andere boer mocht gaan. Veel te gevaarlijk!
We zijn weer eens in de Achterhoek om de verjaardagen van broer Johan èn zwager Ben te vieren. De verrassing voor Johan viel in goede aarde. Hun eigen "De Boomgaard" op doek. Hij had zich eens laten ontvallen dat hij eigenlijk wel graag een schilderij van De Boomgaard wilde hebben. Het eerste schilderij dat uit ongeveer begin jaren 40 dateert hangt bij Henk en Anneke. Hierop staat de hooiberg nog en tante Hanna die de melkbussen aan het wassen is. Nu komt er de melkstal voor in de plaats èn Boris, maar de boerderij zèlf is aan de buitenkant nog precies hetzelfde.
