De Well dressing in Paddington bestaat uit een compositie helemaal uitgevoerd met bloemen. Deze well dressings zijn ieder jaar in verschillende dorpen in de Cotswolds te zien als teken van dankbaarheid voor de eigen dorpsbron die hen gespaard heeft voor de pest in vroeger jaren.
Onze vriend Tom Woodgate is niet meer. Soms besef je pas als iemand er niet meer is wat hij of zij voor je betekend heeft.
Tom kwam midden jaren tachtig naar Holvrieka als inspecteur en als zodanig had Wim veel met hem te maken. Hij had ook lang als machinist gevaren en het klikte helemaal tussen de beide mannen. Hij was telkens voor drie weken in Emmen en logeerde bij Hotel ten Cate, maar de weekends hè. Later omschreef hij plekken van stilte als [i]’Emmen on a Sunday'[/i]. Wim nodigde hem daar om regelmatig zondags bij ons. Hij genoot van ons gezin. Dat kon je wel zien en nadat we reizen naar Engeland begonnen te maken groeide de vriendschap tussen ons. We logeerden wel eens een paar dagen bij hen in Manchester, meestal op een terugreis van een vakantie. Denk niet dat we dan in de caravan mochten slapen, maar steevast in een groot bed met uitzicht op een brede spiegelkast, omringd door blauw met geel behang en geel met blauwe bloemetjesgordijnen.
Ze hebben ons Liverpool laten zien, de Cotswolds met Chatsworth Castle, een well dressing en nog veel meer. En altijd eindigde de avond met een [i]God Bless [/i]van Tom.
Bij ons kwamen ze de wereldkampioenschappen voetbal kijken. Tom en Joan stonden toen met hun caravan op de Emmer camping bij het zwembad. Om een uur of 10 ging Tom dan vanaf Holvrieka even naar de camping terug om van zijn cooked breakfast te genieten. We hebben veel lief en leed samen gedeeld. Nu is Tom er niet meer. Morgen wordt er een mis voor hem opgedragen in de St. Monica Church in Flixton, Manchester. Tom Woodgate is iemand die we ons altijd met een glimlach zullen blijven herinneren, dankbaar dat wij hem mochten kennen.