Net als waarschijnlijk iedereen zijn we onder de indruk van de toespraak gisteravond van onze premier Mark Rutte. Het leven zal voorlopig heel wat beperkingen hebben voor veel van ons. Ik moet het nog even goed laten doordringen. Je hoort en leest over mensen die vast zitten in het buitenland en heel graag terug willen want dit is nou niet de bedoeling van vakantie. Alle afspraken deze week gaan voor ons niet door, geeft na de onrust van de toespraak ook een zeker gevoel van niks meer hoeven.
Ik zat net met een kop koffie bij het zijraam in de keuken en kijk daar uit over dat stuk van de tuin met de takkenwal naar de kant van de weg toe. Ik zie in een oogopslag twee roodborstjes, twee bonte spechten, twee huismussen en twee merels, allemaal druk bezig met de voorbereidingen van het nestelen. Waar de een is volgt meteen de ander. De roodborstjes verdwijnen af en toe achter de takkenwal. Misschien dat daar straks hun nestje verstopt wordt. De spechten zoeken het hoger op en tikken wat af tegen de berkenbomen. De huismussen hebben een ouder vogelhuisje ontdekt tussen de klimop tegen de schutting die ikzelf vergeten was. Tussen de bedrijven door van ontbijten en koffie drinken gaat Wim even bij de wei op de schommelbank de voorbijkomende auto’s tellen. Hij telt ze 10 minuten en dan gewoon x 6. Gisteren waren ze al gehalveerd naar 400 per uur.
En zonet meldde Wim me: ’Kiek…. Escape to the country is ’t er op’ en zo kijken we ook nog even op tv naar landhuizen die bezichtigd worden op het Engelse platteland. Enorme ruimtes in en om huis. Ik kijk liever naar de kleinere knusse cottages. Bij de grote huizen denk ik altijd meteen: Wie gaat dat allemaal bijhouden? Tja als je geld hebt voor zulke huizen heb je dat ook wel voor een schoonmaakster en een tuinman.
foto: ik ging even mijn camera pakken om de roodborstjes te fotograferen. En wat denk je? Alles weg! De bruine kip had al vroeg haar eitje gelegd en neemt hier haar verdiend zandbadje. Altijd baas boven baas…