Hetty Site

Twee jaar verder….

Ik besef dat het precies 2 jaar geleden is dat de problemen bij Wim echt vorm begonnen te krijgen. We hadden gelukkig geen idee wat ons nog te wachten zou staan. De adviezen vlogen ons om de oren:
Juli 2018- ‘Je moet wat meer geduld hebben’, sprak John de fysiotherapeut.
‘Nee, het is geen slijtage. Het zijn de spieren’, zei de huisarts. ‘Neem maar 4 keer per dag 2 paracetamol’.
‘Je moet kalmer aan doen’, zei Kelly de trainster bij ons aqua joggen.
‘Warmte helpt ook, je mag wel onder de warme lamp’, vulde de fysiotherapeut nog aan.
Ik kocht Wim een smeerseltje van dr Vogel waar vooral smeerwortel in zit. Daar mocht ik zijn onderrug mee in masseren. Zijn lies… daar mocht ik niet aankomen, dat nam hij voor eigen rekening.
Hij had flink afleiding door de voetbal en de Tour de France. Dat scheelde wel.
Toen het een week geleden echt slechter ging heeft hij de wandelstok bij buurman Jans opgehaald, de stok van zijn vader, buurman Harm. Die heeft er op latere leeftijd nog wel eens een tik mee uitgedeeld. En dat lag niet aan de stok.
Daar was ik bij Wim niet bang voor. Het gaf hem de broodnodige steun zodat hij in elk geval vooruit kwam.
Hoe het met mij ging? Ik was vanaf toen gepromoveerd tot mantelzorger.
Juli 2020- Als ik Wim mag geloven gaat het me goed af na 2 jaar mantelzorg ervaring gedurende de behandelingen voor 2 heupoperaties en een 8 tal chemo’s. Op dit moment is mijn belangrijkste aandeel het aantrekken van de rechter sok. Verder is Wim voorzien van alle hulpmiddelen die hij nodig heeft, van inloopdouche, douchekruk, traplift tot scootmobiel en elleboogkrukken. Hij pakt al de klusjes op die hij kan om het huis al is dat nu beperkt tot het zetten van de rattenval en het afwerken van de vangst. We hebben intussen zo’n 15 ratten kunnen vangen, elke morgen zit er eentje in de val van buurman Jans, gewoon gelokt met kippenvoer.
Wim is nu naar de Schoonenberg voor een nieuw hoorapparaat, ook zelfstandig dankzij zijn vervoermiddel. We hielden wel even ruggespraak per telefoon.
Op de terugweg gaat hij even langs Jans, bijpraten. Die heeft de deel corona proof ingericht, het keukentje is wat klein om bezoek te krijgen. En zo gaat ons leven met ups en downs verder.

Foto: Juni 2018, met Jan en Jannie Bronda tijdens een dagje Groningen