‘Ieje ok altied met oew knokfilms’. We liggen in bed en ik moet even m’n frustraties uiten over onze zo verschillende interesses wat betreft tv programma’s. Ik had die avond net Hello Goodbye gekeken en aan het eind van de avond Knevel. Wim had zich teruggetrokken in de achterkamer bij de kleine tv èn voor de gelegenheid met een glaasje van de Famous Grouse onder handbereik.
‘Hoe kom ie der bi’j… knokfilms….’
’Nou ja wild west dan… of misdaad… maor altied valt der dooien‘.
‘Welnee… ik hoeve noe een keer niet altied documentaires te zien of van die praotprogramma’s’.
‘Hoe nuum iej dat dan met al die schieterieje en al dat bloed?’
‘Ie weet toch dat et niet echt is, tomatensap en zo…’
‘Nou ik vin et tien keer niks’.
‘En ik holle gewoon van iets met spanning. ..spionage en zo. Dan geet der ene vandeur met een atoombom onder den arm en die gaot ze dan te pakken zeen te kriegen’.
Ineens zie ik het voor me en ik begin zo te lachen dat het hele bed ervan begint te schudden.
‘Wat heb ie noe dan weer?’
‘Ik zie et veur mien… dee kearl met die atoombom onder den arm en al dee luu der achteran’.
‘Nou dat is ander niet um te lachen. Dat gebeurt in werkelijkheid ok’.
Dan kan ik al niet meer stoppen en het duurt even voordat de rust is weergekeerd. Maar ik heb er goed op geslapen.
