Bij een verhuizing gaat alles nog eens door je handen. De dozen met dia’s had ik al bijna weggegooid, ik kwam er niet meer door. Het werd te veel om mee te kunnen nemen en van veel dia’s heb ik wel een plekje op de pc. Tot Gerhard zei dat dit voor Rick een leuke bezigheid zou zijn om het nog eens door te spitten.. Dus hebben ze nog even een plekje gekregen. Ging net zo met het film materiaal. Na het overlijden van Mark hebben we die eerste Kerst alles nog eens doorgekeken. Filmpjes en dia’s gekeken samen met Rick. Gezellig èn waardevol. Je haalt meteen de mooie herinneringen aan vroegere vakanties op. En nu zit ik ook nog met dozen vol oude foto’s. Wat ik al gescand heb kan weg, maar telkens zie ik toch weer wat leuks.
Zo kwam ik deze foto van Pa tegen aan het eind van zijn leven. Pa was een echte peerdekaerl. Hij sloeg geen premiekeuring over. Ik zie hem nog lopen met zijn paard in witte kleding met het paard aan een touw om hem in draf goed te laten zien. De middag ervoor was hij druk geweest met het oppoetsen van het paard en het invlechten van de manen. Heb er vaak naar gekeken. Paarden waren zijn hobby en daarin vond hij in Ben en Diny medestanders. Ik meen dat ze lang samen een paard hebben gehad. Ben en Diny voor het rijden en pa fokte er elk jaar een veulen bij. Johan is minder van de paarden en wist Joanne nog net tegen te houden om paard te gaan rijden. De pony die Henk en Johan van pa kregen was toch niet het ware voor ze. Maar zo zie ik die paardenliefde toch in de volgende generaties terugkomen. Wouter is nog altijd een fanatiek ruiter en Ben en Diny’s kleindochter Sascha net zo. En als ik naar de kinderen van Yvonne kijk zie ik dat dat ook paardenmeisjes zijn. Pa zou het prachtig gevonden hebben.