In dit tropenuniform zal hij niet gelift hebben, maar in de donkerblauwe variant.
“Dat vind ik nou helemaal niks”, zei Wim gistermorgen van achter de krant. “Wat niks”, vraag ik. Nou dat gedoe over Back to the 8o-ies bij de Grote Rietplas. “Paul Young is er anders wel geweest en Kim Wilde. Mooi toch! Gerhard en Mark zijn er beiden met hun achterban naar toe geweest. Hun tijd toch….de 80 er jaren. Ach Wim… wij zijn alweer van een generatie eerder, ….de 60 ties is meer voor ons”. “Ook niet!” ” Nou… ik wed dat jij vroeger in die maanden in Amsterdam hebt leren dansen op de melodie van Brandend Zand van Anneke Grönloh —de quickstep als ik het goed heb”.
Hij kan er zich niets meer van herinneren. “Die paar maanden dat ik in Amsterdam zat?”
Voor hij ging varen als scheepswerktuigkundige moest hij eerst een tijdje bij de SMN (Stoomvaart Mij Nederland) aan de wal werken omdat hij nog geen 18 was. Hij ging in de kost bij ene mevr. Verwaal in Amsterdam-Zuid. Dat was weer een kennis van de fam. Breunis in Hattem en dus een vertrouwd adres. Zo ging dat in die tijd. Hij was daar met 4 anderen in huis en sliep met Henk uit Hoogeveen op een kamer. Dat was een handige jongen, want die had een belsysteem gemaakt naar boven. Wanneer de jongens ’s morgens gewekt werden hoefde mevr. Verwaal maar een knopje om te zetten, boven werd dan weer een schakelaar omgezet en er ging beneden een lampje branden. Zo kon Mevr. Verwaal zien dat je wakker was en de jongens waren gewaarschuwd…… 2 trappen hoger.
Er was één jongen bij die een bepaald dieet had en ook meer betaalde. Die kreeg altijd een groter stukje vlees. Dat zorgde af en toe voor hilariteit, vooral wanneer die grotere gehaktbal “toevallig” bij een ander op het bord belandde. De persoon ik kwestie had waarschijnlijk weinig humor en raakte wat verhit door deze geintjes:”Da’s m m mijn b b bal”, ging het dan.
Nee mevrouw Verwaal was als een tweede moeder voor Wim.
Samen hebben ze daar veel plezier gehad. Samen naar de film en samen dus ook op dansles. Dansles in een zaaltje onder de kerk. Het was de tijd van Okke Jager. Die preekte daar regelmatig. In de weekends ging Wim naar huis. Om geld uit te sparen kleedde hij zich zorgvuldig in zijn nieuwe uniform en had dan zo een lift richting Zwolle te pakken.
Ach… voor hem de eerste stappen buiten de deur..