Onze bezigheden aan het Schoolpad lopen op zijn end. Gerhard is nu even met Wim mee voor het aflezen van de energie en watermeter. Alle en Anja brachten de laatste spullen die nog deze kant op moesten en we hebben meteen de zo ontstane zitplek op het terras ingewijd. Nee.. we hebben zeker nog geen heimwee naar ons paradijsje zoals ik het wel eens noemde. De dieren zijn er niet meer, alleen komt Dirk altijd even langs als hij ons hoort. Verder zit hij bij Alle en Anja. Als ik hem zie knuffel ik hem even en zeg als afscheid: ’Nu weer naar tante Anja’. Hij ziet er verder goed uit en houdt nog steeds het muizenbestand langs de weg onder controle. Toch kom ik geregeld stukjes tegen die toch iets van heimwee oproepen. Dat hebben we toch mooi bijna 30 jaar mee mogen maken.
Zoals deze:
‘Je eitje is in wording’, meld ik Wim als ik met de koffie bij de schommelbank bij de wei aankom. We zijn aan koffie toe. In het voorbijgaan zag ik de ene bruine kip op de bak, bedoeld voor kruiden, zitten. Daar wordt elke morgen vroeg een ei gelegd. Soms al meteen nadat Wim het kippenhok opendoet. Deze kip trekt dan meteen een sprintje naar het terras. Vanmorgen was het iets later.
Ik begreep ineens waarom. De haan had al een uurtje lawaai staan maken op het terras. De kip zat toen onder de rododendrons. Achteraf wachtten ze tot de kust vrij was. D.w.z. zo gauw de honden zouden ophoepelen bij de zijdeur. Die zaten natuurlijk weer op ons te wachten. Of ze slippen gauw naar binnen wanneer de deur open gaat of ze lopen met ons mee naar achteren of naar de wei. Toen ik met de koffie naar de wei liep zag ik hare majesteit dus zitten op haar troon. Geen hond meer in de buurt. ‘Nu ben ik aan de beurt. Eindelijk’, zal de kip gedacht hebben.
Hendrik gaat zich intussen met de rest van zijn harem bemoeien. Er is nog een kip die zijn aandacht krijgt. En de rest? De drie kloeken zijn samen de hele dag in de weer met hun drie kuikens en elke avond zitten ze nog steeds boven op elkaar in het nest met hun kroost onder zich. Die hebben voorlopig even geen tijd voor Hendrik.