‘Ie wet wel.. van ’t Helderboom. Die mensen hadd’n zelf gien kinder, maor as t-r snee lag ging e wel met ’t peerd en de slee een pad maken dat de kinder uut de buurte naor schole kon’n. Henk Braakhekke zit op de praatstoel terwijl hij me prachtige oude foto’s laat zien. Hij weet meer dan ik wat betreft de namen uit Linde. Hij is dan ook met Gerrie Knoef getrouwd die daar dichtbij woonde.
Dit is net zo’n sleetje als vader Hein had. Die deed het net zo. Het was een zelf getimmerde houten slee die bestond uit een soort driehoek. Als je er zelf op zat was het zwaar genoeg om een pad te maken door de sneeuwbulten die vaak door de jachtsneeuw veroorzaakt werden. Toen ik in mijn eerste jaar aan de van Heemstraschool in Hattem weer terug moest vanaf de Boomgaard in Linde lag er op maandagmorgen ook zo’n pak sneeuw waar je met de fiets niet zomaar door kon. Dus pa met paard en slee voorop en zo kon ik naar de trein in Vorden. Ik leende wel eens een fiets bij tante Hermien en soms haalden ze me met de auto op. Die ochtend was ik te laat op school in Hattem. Roelie had de tussendeur even open gezet om zo met beide klassen een begin van de dag te maken….Ik bedenk me dat het nu 60 jaar geleden is, de tijd dat ik Wim tegenkwam…Bij alles in mij leven daar na speelde hij een hoofdrol…….
Het Helderboom in Linde wordt nu door nieuwe mensen bewoond die het aardig en origineel hebben gelaten. Vorig jaar stond er een uitgebreid artikel over hen in Landleven. Het is ook een Bed en Breakfast … dus wie de rust in Linde wil zoeken kan natuurlijk naar Camping de Boomgaard gaan, maar het Helderboom is een goed alternatief.
-Mooie foto, is gemaakt in de jaren 60 schat ik, door Henk Braakhekke.