Vandaag was de dag van de uitslag van alle onderzoeken die op Wim waren losgelaten. Tegen de middag belde internist dokter Borst vanuit het Isala Diaconessenziekenhuis in Meppel. Wim zette de telefoon op de speaker en zo konden we een volwaardig gesprek voeren al is het altijd prettiger om elkaar in de ogen te kunnen kijken. Deze dokter Borst legde uitgebreid uit dat nu geconstateerd is dat hij een vorm van Non- Hodgkin Lymfoom heeft. Wims eerste zorg was dan wel: hoe kom ik weer in de benen, maar het werd hem duidelijk dat eerst de kanker weg moest. Daarna verder. Anja was er net en we konden uitgebreid bespreken hoe nu verder.
Intussen is de naaste familie op de hoogte en op deze manier kan ik het aan jullie melden. Er volgt binnenkort een traject van waarschijnlijk chemo en bestralingen, maar dat horen we vanzelf wel. Het stokje is nu overgedragen van het Isala in Meppel naar de hematologen en internisten van het Scheper ziekenhuis. Dat was het!
“Wohin der Weg mich fuehrt
seih’ Du oh Herr mein Begleiter..
bist in der Dunkelheit mein strahlendes Licht ..
manchmahl bin Iich schwach,,
ist die Zweifel grosz…
Aber tief in mir ein sicheres Wissen:
Du bist mir nah,
wahrst immer mein Trost…”
Gedicht van Gertrud, de omi van Judith