Kunst in het Scheper ziekenhuis.
We waren allebei wat zenuwachtig voor ons bezoekje aan de hematoloog vanmorgen. Ik dacht aan Rick, die zegt wel eens: ’Dan neem je toch een pilletje!’ Nou vooruit… Valdispert kan weinig kwaad.
We waren vroeg wakker. Wat zou de dag ons brengen? Wim begint meer pijn te krijgen in zijn heup en moet er niet aan denken dat het blijvend is. Hij is weer aan de zware pijnstillers begonnen.
Buurman Jans stond om 10 voor half 10 klaar met zijn auto en dat was een rustig gevoel dat ik niet naar parkeerplekken hoefde te zoeken. Jans ging gewoon weer even naar huis.
Dokter Komdeur liet ons de pet scan zien en er waren behalve in het bekken nog wat plekjes die aangedaan leken door de non hodgkin. Maar de aanval is nu ingezet. Allereerst een grote dosis predniselon gecombineerd met iets anders en maandag gaat de chemo van start. Het zijn daarbij 5 middelen die de kanker te lijf gaan, receops genoemd. Het worden 6-8 kuren chemo, telkens om de drie weken. Wim vroeg meteen of zijn heup daarna nog gerepareerd kon worden. Dat kan zeker gebeuren. Toen zag Wim weer toekomst.