Hetty Site

Veni Vidi Vici

Meer dan een halve eeuw geleden sprong een jongeman in een donkerblauwe duffelse houtje touwtje jopper spontaan van z’n fiets toen ik tussen de middag langs de Grote Gracht in Hattem liep op weg naar de van Heemstraschool, waar ik toen sinds een half jaar les gaf. Als we na schooltijd op het plein als collega’s volleybal speelden hing hij over het hekje tussen het ouderlijk huis van de fam. Van der Kolk en het schoolplein en keek toe. Hij werd er al gauw bijgehaald want een geoefend volleyballer konden we er wel bij gebruiken. We hadden ook al eens gepraat na schooltijd als hij voor zijn oom Anton, die er concierge was, de school controleerde. Hij had in die tijd studieverlof. Deze Wim overviel me met die plotselinge sprong naast zijn fiets en stelde meteen de vraag: ‘Heb je zin om met me naar de film te gaan?’
Ik kon van schrik alleen nog uitbrengen: ‘Welke film is het?’ Het bleek De overval te zijn, een film over de bevrijding van en door verzetsmensen in een gevangenis in Assen in de 2e Wereldoorlog. Later hoorde ik dat een van zijn ooms bij de echte overval betrokken was geweest, Jaap Boersma was zijn naam in het verzet. De film kon er bij mij mee door en we hadden een leuke avond in de Buitensocieteit in Zwolle met koffie na in een bruin café, Suisse.
Je weet natuurlijk niet hoe zich zoiets gaat ontwikkelen, maar ik had blijkbaar een vooruitziende blik en heb kaartje plus suikerzakje van deze gebeurtenis bewaard. De onderste foto is van Wims hut op de ‘Liberiakust’, een van de schepen van de Hollandse Stoomboot Mij, waarop hij een paar maanden later zou gaan varen.
Onze prille vriendschap maakte blijkbaar zo’n indruk op mijn collega’s dat ze bij een personeelsavondje een tekening van ons tweeen presenteerden met het onderschrift- in navolging van Julius Caesar’s Veni Vidi Vici-:
Zij kwam, zij zag, zij overwon
Niemand van ons die het vlugger kon.

Het was afgelopen week 59 jaar geleden dat we dit eerste uitje samen hadden en er zouden er nog heel wat volgen.