Opa en Bram tijdens een feestelijke gelegenheid in de jaren 60.
Er zijn bij de gevonden papieren en foto’s twee bladzijden die genummerd zijn 11 en 12. Waar de tussenliggende zijn? Misschien toch nog ergens in een la? Misschien weten Joop of Erna er toch nog wat te vinden is.
Blz 11
Moet ik nog meer schrijven zoals mij voorspeld werd dat ik 12 bladzijden zou vol schrijven? Het schijnt wel.
En dan begin ik met Zutphen.
Ik heb daar een paar zittingen meegemaakt die mij na zoveel jaren nog even belangrijk zijn als toen. Een zitting met een directe stem medium die volkomen slaagde.
Wij waren een gezelschap van+/- 15 personen. Bram was ook meegekomen. Toen na het zingen van een geestelijk lied en een kort gebed van de voorzitter de condities goed waren, de zaal was voor dit experiment potduister gemaakt, en het medium in trance ging en gedurende de gehele seance in trance bleef en op een divan was gaan liggen, zagen wij de megafoon (een papieren trechter met een fosforescerende band) van de tafel zweven, viel eerst nog op de grond en ging toen naar een der aanwezigen zweven en begon die megafoon een gesprek met die persoon. Een uitroep van de aangesproken persoon.”Wel.. ben jij dat?” ”Ja dat ben ik… uw oom”. Ik kon er verder niks van verstaan. Dan zegt de voorzitter:”Hier is een jonge vrouw die vraagt of ze ook mag komen. Zij zegt een dochter te zijn van een landbouwer die hier ook aanwezig is. Dat wordt toegestaan. Dan zweeft die megafoon nog naar verschillende personen die altijd de overleden persoon aan zijn spraak herkennen. Dan zweeft die megafoon naar mij, maar er komt geen geluid. Een helderziende naast mij zegt:”Is uw dochter erg verlegen?” Ik zeg:”Helemaal niet”. Dan toch de stem van Dina:”Dag vader, hoe is ’t met mooder?” Ik zeg:”Ze heeft bronchitis dat weet je wel.” Ja dat wist ze wel. Na nog wat heen en weer gepraat, zegt ze:”Ik zal nog wel es schrieven.” Dan zweeft de megafoon naar Bram en zegt zij duidelijk:”Dag Bram, er is geen dood, dag Bram”.