De foto die op tafel stond tijdens opa’s 90e verjaardag en die gemaakt was toen Herman en Nettie in Nederland waren.
Aan opa’s 90e verjaardag werd er veel aandacht besteed in Iowa. Ze begonnen met kerst en oud en nieuw al felicitaties in te spreken. Toen was natuurlijk iedereen verzameld. Wat een mooie stemmen hebben die Egginks daar. “Happy birthday granddad”, klonk het vele malen. Luella wenste zelfs een “Very very happy 90th birthday granddad.” Ieder op zijn beurt sprak een wens uit. Leuk ook om Berdena’s stem te horen en die van Curtis.
Nu is het raadsel van die bandrecorder op opa’s 90e verjaardag opgelost. De band van Herman werd er afgespeeld en de grote foto van hen beiden in de gezellige keuken op de Boskamp die het jaar ervoor genomen was en die nu op tafel stond gaf het gevoel dat de Amerikaanse familie er helemaal bij was.
Verder werd er op de banden veel gezongen, door kinderen en kleinkinderen. Berdena zorgde voor de pianobegeleiding.
En natuurlijk zong Herman himself: [i]Jesus is all the world to me[/i], maar ook:
[i]Uren dagen maanden jaren, vliegen als een schaduw heen[/i], de psalm die hij op verzoek van een van de nichtjes uit de Steeg in haar poëzie album schreef in 1946.
Hij vertelde over een begrafenis van een oud buurman die op zijn bedrijf verongelukt was. Ze lieten op de begrafenis een lied horen door de man zelf gezongen. Dat leek Herman ook wel iets voor zijn eigen begrafenis! Maar of dat ooit gebeurd is?