Hetty Site

Vieren…

We blijven aan de gang. Eerst de verjaardag van Jans, 70. Daarna Ria, ook 70. Vandaag verjaart Judith, 60, maar dat hebben we gisteravond al gevierd en hoe! Haar zus Odile was beladen met toeters en bellen, in de vorm van lichtsnoeren en ballonnen, per trein vanuit Amsterdam gekomen en was druk bezig met hartsvriendin Lieve om schalen met hapjes te maken. Vanaf 9 uur ’s avonds stroomde de meute binnen en ook naar buiten want daar brandde het vuur bij de overkapping achter in de tuin. Judith zelf kreeg weer een hele groep dames aan de gang om te leren kraanvogels te vouwen. De meesten bleven tot na middernacht want dan pas kon ze helemaal in het echt gefeliciteerd worden. Rick zat op de praatstoel, zijn been is nog niet in orde, maar dat zullen we morgen verder bespreken bij zijn huisarts.
En dan zijn we nog niet helemaal uitgefeest want donderdag wordt Rick 50, nog een kroonjaar. We hebben nog een paar dagen om ons voor te bereiden. En dan kan ie wel weer na al die verjaardagen….

Vieren

Bram, een paar jaar geleden.
foto: Joop Groot Nuelend

En dan is het zo maar weer 3 maart. Dit keer is het ons 52e huwelijksverjaardag. Er zijn geen ouders meer die je even bellen. Wel kinderen. Gerhard vroeg al of we er nog iets aan deden. Dat wordt zondagmiddag om het vuurtje in de Finse kota. Henk en Gerrie uit Barchem, die dachten er aan. Toch leuk. We zullen daar wel op de kalender staan.
Toen Ben en Diny precies één jaar getrouwd waren belde mama haar op:’Kind, gefeliciteerd, heur’. Diny was de datum blijkbaar ontgaan en vroeg meteen:’Waormet dan?’ Was even wennen dat er een feestdag bijgekomen was, net als later de geboortedata van de kinderen en kleinkinderen. Langzamerhand valt de vorige generatie weg. Oom Bram is de laatste, 95 jaar oud. Nu zijn we zelf de ouderen. We hopen toch nog menig keer samen met kinderen en aanhang dit te kunnen vieren.