Opoe van De Haar bracht me de liefde bij voor de vogels in de tuin. Ze nam me mee naar het nest van de gieteling in de heg. ‘Pas op heur, ie mot et nest niet verstoren’, fluisterde ze zachtjes. Dus heel voorzichtig werd ik opgetild om iets van de groene eitjes en later de jonge vogeltjes te kunnen zien. Tot die dag dat het nest veel te vroeg leeg was. ‘Dee smerige katte’, riep ze uit. Ik wist toen al dat de natuur ook wreed kon zijn. Mijn liefde voor vogels heeft stand gehouden en op de middelbare school heb ik hierover ook heel wat kennis opgedaan. Nog steeds volg ik alle vogels die op ons erf. In de winter zie je ze wat duidelijker omdat de bladeren van de bomen en struiken af zijn. Vandaag waren het een hele groep staartmeesjes die de show stalen, dons balletjes met een lange staart, prachtig.
Even geleden vroegen ze vrijwilligers bij de Vogelbescherming en de functie van dagboekschrijfster leek mij wel wat. Ik krijg de webcam bij een voedertafel toegewezen. Maar eerst ga ik naar de Vrijwilligers dag in Zeist om kennis te maken met de Vogelbescherming zelf en de andere vrijwilligers. Het houd je van de straat!
Door op de titel te klikken zie je meer over de Vogelbescherming.
Enne… vergeet je niet op te geven voor de Vogelteldag. Het kost je maar een half uurtje.