Net voor ze met de camper op pad zouden gaan richting Spanje en Portugal kwamen Ben en Riet even bij ons aan om bij te praten en nieuwe plannen te maken. Want dat doen ze graag. Het is 1 februari 2017 en we wisten niet dat we kort er op nog zoveel te verduren zouden krijgen. Ik zie dat Mark de kans waarneemt om Storm te knuffelen. Hij was gek op alle honden maar natuurlijk het meest op Queeny, zijn eigen bordercollie maatje. Na het tragisch overlijden van Mark kwamen Ben en Riet zo gauw het kon bij ons en.. inderdaad gingen onze gezamenlijke plannen door wat ons weer meehielp die eerste maanden. Ook zij zijn niet meer onder ons, maar wel vaak in onze gedachten.
‘He’j mekare een tied niet ezeen… wi’j praot zo weer wieter waor a’w ebleven bunt’, zei Riet die middag. Het geeft altijd een warm gevoel om elkaar weer te zien. Vanuit Raalte kwamen ze dit keer onze kant weer eens op. Onze vriendschap die ooit begon in Nieuw Zeeland heeft dan al bijna tien jaar stand gehouden. Samen met nog 14 andere stellen doorkruisten we met campers het Noorder- en Zuider eiland van Nieuw Zeeland. We hadden al snel door dat we behalve de streektaal veel meer interesses gemeen hadden. Sinds 2007 komen we elk jaar op Camping De Boomgaard. Van daaruit fietsten we door de mooie Achterhoekse omgeving. Onze familie is een beetje hun familie geworden.
Die middag brachten we uren door aan de ronde tafel in de achterkamer. Ben werd gefascineerd door het spelletje met golfstokjes, ik weet er geen ander woord voor want ik golf niet, dat we ooit meekregen uit Amerika en sindsdien op tafel staat. Ben wilde het namaken. Hun zoon golft en kon vast wel aan de stokjes komen.
We maakten nieuwe plannen. Een workshop natuur en schilderen in Bergen is er één van. Dat gold voor Riet en mij natuurlijk. De mannen zouden zich wel zolang vermaken want natuurlijk zouden we met caravan en camper die kant op gaan.
‘Of hebben jullie ook zin in het Pauperparadijs, de musical’, vroeg ik Riet later aan de telefoon. ‘Laote wi’j et d’r maor van nemmen, zolange as ’t kan’, vond Riet. Vooruit twee dagen voor Bergen zouden we samen naar Veenhuizen gaan om de musical te zien en te beleven, voorafgegaan door een pauperdiner. Daar stelde ik me minder van voor, maar voor de beleving leek ons dat wel een goed idee.
En die zomer namen we ervan en gingen we zoals we hadden bedacht naar het Pauperparadijs, aansluitend naar Bergen, gevolgd door een weekje op camping De Boomgaard.. We bespraken ons lief en leed van beide kanten. Twee jaar later kon het niet meer. We missen ze…..