Waar zie je het nog dat de kippen om het huis kunnen lopen, gewoon op het erf? Hier bij "Top" kon het. Tante Jo zet Erna… ,of is het nog Reini, even in het hobbelpaard. Lekker in de buitenlucht. "Ie-j meugt de kipp’n niet opjagen", zal ze tegen de jongens gezegd hebben. Die staan keurig rustig tegen de muur van de boerderij.
De kippen zien er gezond uit, niets mooier om te zien dan echte scharrelkippen.
Hoewel wij ook al die jaren loslopende kippen hebben gehad, zelfs zoveel hanen erbij dat die met kunst- en vliegwerk gevangen moesten worden, loopt er nu nog maar eentje te scharrelen. Ik hoop dat die de winter overleeft, dan kopen we er in het voorjaar een paar bij.
Toen we nog meer kippen hadden bleven ze na het voeren eerst in de ren tot we aan het gekakel hoorden dat er eieren gelegd waren. Dan ging de deur van de ren open en mochten ze de rest van de dag op het erf rondscharrelen.
Toch was er wel eens één die een ander verstopplekje vond voor haar eieren en dan moest je slimmer zijn dan de kip. Als je gekakel hoorde dat niet uit de buurt van het hok kwam, gingen we zoeken. Soms zaten er wat verstopt onder een conifeer of aan de rand van de sloot, maar altijd lastig te vinden. De keren dat we een kip misten en die na drie weken gewoon uit de bosjes kwam met een serie kuikens in haar kielzog kan ik niet meer tellen. Maar… daar doe je het toch voor. Laat de natuur… als het kan, haar gang maar gaan.
