Scotty, een pup van Kim en Scott uit 1997.
Die lammeren zitten nog steeds in mijn hoofd. Ik kan ze maar niet kwijt raken. Ik vond ze zó leuk die fleslammeren. Zeer tot verdriet van Wim. Ik heb al een verzoek om fleslammeren op Marktplaats staan, maar daar is hij het niet echt mee eens. “Straks heb je weer van die lammeren met bekschurft. Zitten je handen zo weer onder.”
Zonet zag ik Coburger Fuchsschapen en lammeren te koop staan hier in de buurt, dat zijn van die mooie voskleurige. Wim zag de bui al hangen van ’s winters schapen verzorgen. Ik zie alleen de leuke kant voor me van ’s avonds naar de stal en die gezellige tevreden hooivretende schapenbekjes op en neer zien gaan. Of aan het eind van de middag naar al die lammeren kijken die van die bokkensprongen maken in de wei. Toch weet ik dat hij het ook steeds leuk vond. Waarom altijd leeuwen en beren als je lammeren kunt zien?
“Waarom haal je er niet wat op bij Jannie en Corrie in Uithuizen?”, zegt hij dan ineens. “Dan heb je gezonde lammeren mèt oormerk èn vervoersbewijs.” Zou hij toch overstag gaan?
We gaan er nog maar een nachtje over slapen.
Vandaag heb ik er tenminste één blij gemaakt, en waarschijnlijk wel meer. Ik heb het schilderij van Scotty naar Liesbeth gebracht. We zijn het er over eens dat Scotty het meest op Kim lijkt. "Die oren hè… zei Lies, met dat lange haar… Die had Kim ook zo. Weet je nog wel dat Mark die altijd bijknipte bij Kim?
Ze wil het schilderij aan Linda geven voor haar verjaardag.
Hij is ook goed gelukt… zeg nou zelf!