Vanmorgen om half 8 is het eerste waar ik me bewust van wordt een heel raar gehijg. Even denk ik nog dat Wim een enge droom heeft en ik wil hem net, half slapend nog, een duw geven als ik tot m’n positieven kom. Dat is geen gehijg… het lijkt wel een soort blazen in de schoorsteen. Wim is ondertussen ook wakker geworden. We kijken uit het raam en zien ineens een grooooote ballon mèt mand echt vlak over ons huis schuiven. Het geluid dat we horen is de gasbrander van de ballon. Het lijkt of hij vlak achter ons huis in het maisveld gaat landen. Dat hij de eik achter ons huis heeft gemist is een wonder. We zien de mand over de toppen van de mais schuiven.. en ineens is het net of er een vlaag wind op komt zetten, de gasbrander trekt nog een paar keer fel van leer…en de ballon stijgt weer!
En dan weet ik het weer. Het is de dag van onze Kunstmarkt in het dorpje Wezup, waar ik met Ria een stand ga bemannen om onze schilderijen en ik natuurlijk ook mijn kinderboekjes aan de man/ vrouw probeer te brengen. We doen voor het eerst mee en staan vlak naast collega- amateurschilder Greetje. Wim helpt gelukkig met het opbouwen.
Het is een spannende maar erg leuke ervaring. Zodra het eerste boekje over de toonbank gegaan is valt de spanning ook weg en is het alleen maar een gezellige dag met heel leuke ontmoetingen met oude bekenden èn belangstellenden. Ik heb weer wat geleerd: altijd genoeg wisselgeld in voorraad èn zakjes voor de boekjes. Het is erg leuk dat er ook een opdracht bij zit om een tweede “Bonnie” te schilderen. Ik verheug me er op!
