Van de week had hij jarige broer Henry nog aan de telefoon. Dan is Canada toch weer dichtbij.
Vanmorgen fietsten Wim en ik samen naar de markt. Hij meldt alles wat hij ziet. “Wat een köppien zit daor op” bij een roodaangelopenrond gezicht op een snelle fiets en even later ”Zag ie-j die kromme benen of löp den alleen maor stoer"? bij een sportief typje. "Wat zee-j hier toch völle olde mensen in Emmen”, als er een oude man op z’n rollatortje aan het uitrusten is.
“Wat denk je wat ze van ons zegt als ze ons tegen komt op onze wonders op wielen? Wat hebt dee oldjes de gang d’r in?”, gaf ik als antwoord. Dan gaat ’t ons net as tante Gerritje die met haar elektrische fiets twee veel jongere bekenden achterop kwam toen ze op weg was naar haar zuster in Almen. Ze was hen met een aardige snelheid voorbij gesjeesd. Ze hadden tegen elkaar opgemerkt:”Kiek dee Gerritje toch es jagen”!
Wim ziet alles onderweg en levert daar steeds commentaar op, vooral met de auto natuurlijk. Ja ja gao d’r maor langs a-j zon haost hebt… Dat zal wel weer zon jong knaapje wean. Dee kump nog es op de koffie… of juist: Met het verkeer méé gaon!….. Zeker weer zon old mannegien achter ’t stuur… zon zundagsrieër. Dach ik het niet”.
Je zult niet verbaasd zijn als ik zeg dat de conversatie eenzijdig is. Ik heb het opgegeven om ergens tegen in te gaan. Daar krijg je alleen maar discussies van.
Nee… wanneer we naar de Achterhoek gaan of naar Hattem zet ik na een poosje de stoel wat achteruit, even een kussen in de nek en wordt pas weer wakker als we drie kwartier verder zijn. Intussen luisteren we.. of Wim alleen naar een cd-tje of de radio.
Pas reed Niesje toen ze hier op bezoek kwamen. En Ben is net zo’n type als Wim. Dus ik zeg tegen haar:”Gaat dat een beetje onderweg”? Niesje begreep het meteen:”Nou”, zei ze met enige zelfkennis, “Ben heeft minder commentaar dan ìk heb wanneer hìj rijdt.