“Wet i-j misschien of mama vrogger nog verkering hef ehad veur ze onze papa Hendrik Jan tegen kwam”? Diny en ik hebben altijd heel wat te bespreken als we elkaar zien en nu op weg naar Parijs vertel ik van een foto die ik ontdekte tussen de Harwig foto’s. Daarop is mama te zien voor het huis van tante Riek en oom Jaap met een andere man, terwijl tante Riek boven uit het raam naar beneden kijkt. Erg verliefd ziet ze er niet uit.
O ja”, zegt Diny, wis ie dat dan niet. “Ze hef nog een tiedjen verkering ehad met Bertus”. Ik herinner me nu dat er vroeger wel eens over een “Bertus” gepraat werd maar dat mama dat niet kon waarderen. “Op de brulfte van ome Wim en tante Janna mot hee d’r bi-j wean ewes”. Ik herinner me een blonde man op die foto, met een scheiding in het midden, die ik niet thuis kon brengen. Maar nooit stond hij in de buurt van Coba op die foto’s. Mama zag blijkbaar niet genoeg in hem en dat was het dan. Toen Hendrik Jan in zicht kwam was het duidelijk en zoals tante Jo vertelde: “Dat was metene helemaol goed met die twee”.
Een paar jaar geleden verzorgde Diny deze vroegere vriend van mama, voor hij overleed. Hij wist dat ze een dochter van Cobie was zoals hij haar noemde. “Wat liek i-j toch op oew mooder”, zei hij. En hij vroeg naar haar hoe het was geweest toen ze zo ziek was. Hijzelf is heel lang ongetrouwd gebleven en later met de weduwe van zijn broer getrouwd. Nee ook kinderen heeft hij nooit gehad.
