Behalve boeken lezen zagen we natuurlijk ook heel wat. Hier één van de kunstwerken in Barcelona.
Een van de dingen waar je snel aan went in een vakantie is het leven zonder tv. Het scheelt wel dat je een vracht boeken bij je hebt en een aantal dvd’s. Alleen de dvd ik tot het laatst had bewaard – Wit Licht- vond ik afschuwelijk en heb die maar vijf minuten aangehad.
Wim heeft zelfs vier dikke boeken gelezen: drie Ludlums en het [i]Juvinalis Dilemma [/i]van Dan Brown. En dat terwijl hij thuis bijna niet aan lezen toekomt. Ik had een stapel makkelijk te lezen romans bij me.
Ben en Riet hadden wel een tv in de camper en de eerste tien dagen, voor ze hals over kop naar huis vertrokken wegens ernstige ziekte thuis, dook Wim regelmatig even bij hun de camper in om tegen een uur of half elf voetbal te kijken. En ik heb natuurlijk de reünie van Boer zoekt vrouw gezien. Verder niets…. helemaal niets en het gekke is dat we het niet eens misten.
“Hebben jullie wel meegekregen dat er in Japan zo’n ramp gebeurd is”, vroeg Mark via Skype. Ja, we hadden het meegekregen, maar alle ellende erna niet.
Nu we weer tv hebben valt het me op dat zo’n ding toch veel kabaal maakt. Gistermiddag zag ik in het voorbij gaan weer raceauto’s en als je ze niet zàg, dan hoorde je ze wel.
Een maandje zonder tv heeft zo z’n voordelen. We hebben niets gemist! Nou ja… dat half uurtje sport dan…
Maar het gedicht van J.C. van Schagen dat we gisteren meekregen van Jan de Korte deed me weer even terugstappen in de stilte die we in de vakantie voelden. Chris van Schagen zou er een poortje in Middelburg mee bedoeld hebben.- klik op de titel.
[i]Poortje
Soms is er een poortje aan het Abdijplein
Als ik dat passeer
Dan weet ik ineens mijn huis niet meer
Ik ben alleen en dwaal door de straten
Van een vreemde stad
Het is er doodstil- volkomen verlaten
Alle dingen zijn ver- er is geen verkeer
Er is nergens dat brullen
Van machines met knullen
Er is alleen maar een stilte die zo groot is
Of de wereld al vele eeuwen dood is
Toch hoor je wel stemmen soms- ver en zacht
Of er toch ergens mensen zijn die aldoor in zichzelf praten
Het is alsof je ergens wordt gewacht
Het is er wel vreemd en toch is het vertrouwd
Je hebt dit aldoor geweten het is al zo oud
Er moet hier iets wezen dat van je houdt
Of je een kind bent je vindt iets wéér
Dat zo lang al verloren was- het is heel teer
Maar dan is plotseling alles weg
Het poortje is nergens- volkomen verdwenen
En je vindt in het warren weer heg noch steg.[/i]