De Toneelvereniging van de Wildenborch T A O – ik gok op Ter Aller Ontspanning- deed er goed aan dit nog eens te laten herleven. Henk Braakhekke heeft er nog heel wat foto’s van. Er is zelfs een film van

En dan ging et op de stule. De mansluu uut de buurte nammen bruid en bruidegom op de scholders en ’t hele spul zong ‘zij leven hoog zij leven hoog…’ en ging d’r effen wat mis en schot et hele

Vrogger kreeg de bruid de bruidskoe met dee dan versierd en wel met’ebrach werd. ’t Is noe vake nog wel dat ‘r een geiteböksken met’enommen wodt.

Martin Kornegoor hef ’t jesken d’r al bie’j uut. En d’r is tied zat um effen bie te praoten met Herman Klein Brinke.

Een borreltjen heurt d’r ook bie-j, al werd de flesse vrogger allenig bie-j biezondere dagen veur de dag ‘ehaald.Oom Martin in ’t midden. Ik heb’be mien laoten vertellen dat de donkere mutse aover de knipmutse beteikent dat ‘r ene in

Tijden veranderen, gewoontes veranderen met de tijd mee. Een boerenbruiloft was wat locatie betreft geen enkel punt. Wanneer de koeien in de wei waren en de deel en stallen schoon geschrobd was die deel een prima plek om de bruiloft

Het huis van de familie, zoals het er nu bij staat, is in appartementen verdeeld

Buiten het museum staat ook nog het een en ander. ‘Doe mien die d’r ok maor bie-j’, zei ik tegen Henk Braakhekke, toen we afgelopen week de nieuwe serie foto’s van vroeger bekeken en ik mocht zeggen welke op de

Ook dit hoorde bij Reierings uitgebreide verzameling. [i]These belong to the museum too[/[/i]b]

De nu 80 jarige schoonzoon van boer Mencke, Reiering in zijn ‘museum’. Mr Mencke’s son in law, the now 80 years old Reiering, in his museum.