Wij hebben niet echt vaste tijden voor de koffie of thee, maar toen de rietdekkers er, jaren geleden alweer, waren doe je toch je best om ze op tijd van drinken en versnaperingen te voorzien. Wordt altijd gewaardeerd.
“Hoe laat drinken jullie ook al weer thee straks, negen uur of om half tien”, vroeg ik Cor. Rietdekker Cor Kocks kijkt even op van zijn werk. “Graag om half 10, anders raakt mijn biologisch ritme in de war.” Het is best zwaar werk dat inkloppen van dat riet de hele dag maar door. Cor legt uit dat je dan op vaste tijden even pauze moet houden. “Bij een timmerman is het anders. Die loopt wat heen en weer en pakt af en toe een potlood of meetlat. Maar bij een metselaar is het ook zo als bij ons. Die gaan ook steeds door met metselen. Zij hebben ook hun vaste rustpunten nodig.”
Weer wat geleerd! Het is best gezellig om werk om de deur te hebben en het koffie en theehalfuurtje is altijd gezellig. Nee… Cor hoefde geen koek of koekjes bij de thee. “Nee, dat is niet goed voor een mens als je iets ouder bent. Als ik veel eet voel ik me niet lekker.” Na die eerste dag bood ik het maar niet meer aan. Tot ik met een paar zoute visjes aan kwam zetten uit het dorp. “En een zoute haring…?” Tja… dat veranderde de zaak en beide mannen smikkelden de visjes maar wat vlug naar binnen. Die middag probeerden we het nog eens met wat gehaktballetjes en ja hoor… weer raak!.
Foto: De rietdekkers zijn begonnen met de renovatie van het dak.