Hier rijden we dan vanuit Westport…op weg naar Franz Josef, een route van 290 km. We komen weer langs de Seal Colony. Gisteren hebben we de zeeleeuwen nog met elkaar zien spelen in de zon of lekker luieren op een steen.
Onverwacht gingen we gisteravond nog naar een Beach Restaurantje. Lekker, gemakkelijk en gezellig! Buiten staat een prachtig uitgesneden zeeleeuw met welp. Een oude Kauriboom is hiervoor gebruikt. Het was erg lawaaiig in het kleine restaurant. Een kippenhok was er niks bij. Riet vraagt bij het weggaan op haar Sallands aan een mevrouw uit Wales:”He’j ok nog las ehad van ons gekakel?” “Pardon?” Ze moeten er allebei om lachen, maar met z’n allen komen we er wel uit. Riet is nergens bang voor en praat met iedereen…als het moet met handen en voeten.
We rijden op dreigende hoge bergen af. We komen langs Greymouth. Hier zou de meeste regen van NW Zeeland vallen, zo’n 3 x zoveel als in Nederland. Het is een woest gebied…hoge heide- en andere struiken: Het Paparoa National Park. En we krijgen inderdaad een buitje. Er is hier ook bijna geen verkeer.
