Wim ontdekt een prachtige badkamer onder de brug!
We vertrekken naar de Buaglacier. Dat wordt 1,5 uur flink klimmen over wiebelende bruggetjes over snelstromend water en touwen met knopen er in waaraan je je naar boven moet trekken. Maar ja…. een beetje bergbeklimmer… We bereiken de gletsjer… prachtig!
Als we, toch wel bekaf, terugkomen hebben Glenn, Greta en Elly heerlijke aardbeien gescoord door 15 kronen in een bakje te leggen.
Opnieuw zoeken we een plekje voor de nacht. We willen wèl wild kamperen, maar er moet water in de buurt zijn en dat vinden we in Erdal…..een prachtige brede snelstromende rivier. Wim ontdekt meteen de privé wasplek onder de brug. Als je je goed vasthoudt aan een ijzeren stang kun je je door de stroom helemaal schoon laten spoelen. Twee aan twee wordt hier gebadderd. Glenn doet de was iets hogerop in de snelle stroom. Je hoeft je wasgoed alleen maar in het water te houden. Z’n voorbeeld wordt al snel gevolgd. We schillen een pan aardappelen met een kop er op, we rammelen! Onze gastheer kookt! Wanneer hij later zijn portie heeft opgeschept, houden wij nog ongeveer de helft over. We kijken al nergens meer van op.
Die avond bij het kampvuur praten we over ons en ieders leven. Annelies heeft haar studie pedagogiek afgerond en kreeg deze reis van haar Miel, die op zijn beurt in oktober voor 5 weken naar Nepal vertrekt.
Jaap gaat opnieuw vroeg slapen, dit keer aan de oever van de rivier in z’n slaapzak. Glenn en Greta kunnen nu weer goed slapen na de dagelijkse puzzel met de 7 matrasstukken. Het ruisen van de rivier is slaapverwekkend.
De volgende morgen brengen we Jaap thee bij z’n slaapzak en maken opnieuw gebruik van de ingenieuze badkamer en vertrekken richting Geilo.We rijden over de prachtige woeste ongerepte Hardangervidda. We stoppen bij een oude plaggenhut met een paar Lapse vrouwen die, in keurig engels, rendierhuiden en andere spulletjes aan de man brengen. Jaap koopt zo’n huid voor de badkamer. Na wat rondkijken in Geilo gaan we naar Hol waar we een stafkerkje bezichtigen.. Een aardige jongeman laat ons het interieur zien. Het toilet voor de priest in de consistorie is nogal bijzonder…pisbakje in de muur… èn Annelies mag het orgel bespelen. Bij het afscheid van onze gids Asle vertelt hij dat hij twee jaar ervoor een heel prettig bezoek aan Emmen heeft gebracht. Wim en ik beloven gelijk om de groeten over te brengen aan die gastvrije fam. Breekveld. Het is jammer dat we door moeten naar Fläm, want morgen wordt hier een echte bruiloft gevierd. Dus… we camperen weer verder.