Camperen is ook vermoeiend als je zo de hele dag een beetje door hebt meegehobbeld. De één na de ander valt in slaap.
‘s Avonds in Fläm rijden we voorbij de camping naar een plek aan het water. Er wordt eindelijk eten gemaakt. “Ooo…. een deuk…een deuk”, wijst de steeds hongerige Juul op z’n maag. De jongeman van de camping vertelt ons herhaaldelijk dat we hier zo niet mogen blijven staan en laat dan z’n paard in het fjord zwemmen. Plotseling komt er een speedboot aan. Ze leggen aan… vier jongens springen er uit, plassen in het water, springen weer in de boot en racen weer terug. Wij kijken stomverbaasd toe. Wanneer we uitgelachen zijn zegt Wieke: “We moesten maar eens gaan”! Met wat meer moeite vinden we toch een plek voor de nacht. Het is ondertussen half elf, maar we vinden een rivier èn een plekje voor ons tentje! Jaap bouwt zich dit keer een bed van stenen in de rivierbedding. Natuurlijk maken we tijd voor een kampvuur en dit keer vertelt Jaap over zijn avontuurlijk leven. Vertellen kan hij! Hoewel een “oorlam op z’n tijd” ook in de folder stond vermeld, hebben we die pas één keer geproefd.Tot grote spijt van Wim!
