Weer een stapje verder, maar we zijn er nog lang niet. Gisteravond namen Gerhard en Robin de honneurs waar, vandaag zijn Rick en ik van de partij. Fijn dat we in het weekend overdag op bezoek kunnen bij Wim. Hij zat al met smart te wachten op de stoel. Het gaat goed, hij loopt al heel voorzichtig met de loopkruk zelf naar het toilet en had zichzelf al kunnen wassen. De fysio was al geweest. Hij mag echt 6 weken het been niet meer belasten dan met een tip van de voet. Het donorbot moet zich blijkbaar eerst goed zetten. Dat valt hem wat tegen maar meteen ging Wim rekenen wanneer de 6 weken voorbij zijn. Voorlopig heeft hij alle hulpmiddelen nog nodig. De verpleegster vroeg ik hoe het met mijn patiënt gaat. Naar wens, zei ze, hij moet alleen nog wat vertrouwen krijgen… Tja… hij moet natuurlijk eerst goed weten wat wel en niet mag. Dan wordt het makkelijker.
Vanmiddag waren Tonny en Fred bij hem op bezoek. Dat was echt fijn, vertelde hij aan de telefoon. Fred is een weekje in Nederland. Moeder Janny is al op leeftijd en hij waardeert haar erg..
Rick en ik besloten ons uitstapje met een lunch bij chauffeurscafé De Lichtmis dat we ook met Jan en Ria al eens bezochten en hadden goedgekeurd.
Morgen is het zondag. Wim heeft zich opgegeven voor de kerkdienst en ik zorg om op tijd te zijn om dat mee te maken.
