Tja… in Vlissingen heb je dit uitzicht.
foto: Wim Harwig
Ik kan het niet laten om iedere dag even op de site [i]Too old to die young[/i] te kijken van onze neef Wim Harwig. Zéér afwisselend en verrassend. Vandaag ontdekte ik de video over een stel krakers en met name die ene Ruben. Zelfs zijn ouders willen wel even meedoen. Ik dacht eerst dat hij zelf in die krakerswereld ingedoken was, maar dat was toch niet zo, maar mooi om te zien. Volgens Wim kan deze artistieke jongen nog eens beroemd worden. Wie weet!
Zo ben ik al eens een paar keer met hem meegefietst vanaf z’n huis naar z’n werk bij Hoechst, 25 km vanaf hun huis. Ja… per videootje dan. Ha! (klik op titel…kijk onder het kopje Walcheren en dan My commute 4-2-2007 aanklikken en Here comes the sun-18-2-2007). Deze laatste: de terugweg na de nachtshift vond ik een stuk mooier, prachtige opkomende zon, schapen, schorren en slikken met een eenzame mosselvisser. Zo mooi!
Drente is mooi, de Achterhoek is prachtig, maar dit Zeeuwse landschap met vooral de kustlijn heeft net zo goed iets unieks.
Als je zoiets ziet begint het weer te kriebelen om weer eens op ontdekkingsreis te gaan. En dat gaat gebeuren al is het niet meteen. Maar voorpret is ook vakantie…toch?
Straks in februari een weekje naar de sneeuw met Ben en Diny en Eb en Dirkje… nee voor ons geen wintersport, maar ik ga die dingen voor onder je schoenen vast opzoeken en Wim heeft z’n favoriete merk winterbanden al op de auto zitten. Maar Diny hè…. Die heeft vorig jaar voor het eerst zichzelf leren langlaufen. Ik heb het gezien op een filmpje van Ben. Ze ging als een speer….. Pa zei vrogger al:”Diny ….den is zo zwak in ’t kuntjen”!