Daar zitten we dan… op een kale vloer. De honden die anders aan onze voeten liggen, zie je verbaasd in het rond kijken. Storm heeft zich teruggetrokken in zijn bench en Queeny ligt op een klein matje bij de ingang naar de voorste kamer. Ik verbeeld me dat hij wat teleurgesteld kijkt.
Ik herinner me ineens dat ik gisteren bij Het Goed een aardig blauw kleed heb zien hangen, z.g.a.n. en 45 euro. Wim gaat straks naar de Voedselbank om mee te helpen, maar misschien kunnen we nog…? Wim komt in de benen. ‘Dan gelieke maor’. Even later hebben we de zware tafel van de kant, blauw kleed op de plek en de tafel en stoelen weer terug. De honden hebben weer een plekje.
En ik heb verder een rustige dag. Gewoon gestofzuigd en even flink de stenen vloer geschrobd. Ik moet wel wennen aan dat blauw op de vloer, als ik eerlijk ben. Het past eigenlijk niet… of ik moet de stoelbekleding aan gaan passen. Rood zou hier beter staan. Had ik ook niet een mooi rood kleed zien hangen? Mijn blik gaat even naar de voorkamer. Daar zou blauw wel staan… ik weet het zeker.
Die middag gaat Wim zingen met zijn zanggroep de Neighbours in het Aleida Kramerziekenhuis in Coevorden. Wim spreekt het al jaren uit zoals de mensen het hier ook doen: Coevern, en die oe een beetje lang aangehouden.
Als hij terugkomt leg ik hem mijn plan voor. Zou rood hier niet beter staan? En het blauwe daar? Als dat rode kleed er nog is… zullen we? We kunnen het net redden voor de winkel sluit om half 6.
En zo komt het dat we nu twee leuke kleden onder de voeten hebben in plaats van niks en de honden weer strak aan onze voeten komen liggen.
[i]I found a new rug for our kitchen floor, a blue one, but when it was on the floor I didn’t like the colour there. So I had to choose… another carpet or change the kitchencolours. So we changed the carpet and bought a red one. We like it, so Storm does! The blue one moved to the living room. Also nice and warm.[/i]