Hetty Site

Zie ik je…?

‘Zie ik je straks nog?’ Gerhard komt even aan voor hij naar de wedstrijd FC Emmen- Groningen gaat en ziet tot zijn verrassing Sanny zitten, moeder van Ipe, de beste vriend uit zijn jeugd. Sanny staat bij haar nichtje op de camping in Echten en komt een dagje onze kant op. We hebben een mooie dag gehad. Gek dat er altijd zoveel bij te praten is. We hebben ook een deel van ons leven veel met elkaar opgetrokken. Nadat de hitte van Italië me voorgoed had afgeschrikt ging onze volgende vakanties naar de Alpen, nu mèt Klaas en Sanny, de jongens en twee van hun kinderen. Bergwandelen werd het, al ging het bij mij niet helemaal van harte. Wanneer Sanny en ik bij de rustplek aankwamen stonden de mannen al te popelen om verder te gaan. Wij vonden dat we ook tijd nodig hadden om bloemen te bekijken en bosaardbeitjes te plukken.
Nee, de voetbalmatch zou te laat afgelopen zijn om Sanny na de tijd nog te zien, maar nu nam Gerhard even alle tijd om informatie uit te wisselen.
Natuurlijk misten we Klaas en in onze gesprekken kwam hij en natuurlijk ook Mark telkens ter sprake. Vanmorgen zat Jan uit Vlieland met Annemarie al vroeg bij ons aan de koffie. Ook dat deed goed, de vriend van Mark die hem door dik en dun steunde. Wat hebben ze veel plezier gehad toen ze samen in de studentenflat woonden. De band is altijd gebleven. Hij nam de beide Tweets van het Schoolpad mee, want ook hierin speelt Mark af en toe een rol zoals hij dat altijd in ons leven deed en nog steeds doet.
Je zou het leven kunnen vergelijken met een treinreis waarin veel mensen een stuk met je meereizen, de een wat langer dan de ander. Elk stukje van die reis heeft voor jou zijn waarde net als je medereizigers die daar deel van uitmaken.