Een foto uit de jaren 30. Samen met juffr. Ouwenaller, die zelf hier woonde, worden opoe en opa Eggink hier op de Dam in Amsterdam op de foto gezet.
Nu wil ik jullie nog vertellen waarom ik de kerk los moest laten. Allang, meer dan 30 jaar zat de houding te opzichte oorlog mij dwars.
Of wij mensen moeten gehoorzamen ligt er aan wat ons geweten hiervan zegt. Bram vroeg eens aan ds Visser op de catechisatie:”Dominee wat denkt u van oorlog?” En wat kreeg Bram daarop te antwoord? “Wat spijt het me dat je daarnaar vraagt!” Waarom zei hij niet:”Och jongen, je vraagt naar de bekende weg, raadpleeg je geweten”. Altijd nog is de kerk bang met de soldaterij in conflict te komen. Ze sturen veldpredikers naar de fronten, ja.. maar beseffen niet hoe moeilijk ze het die mannen maken. Als ze zeggen wat ze moeten zeggen dan konden de jongens niet meer vechten.
Welnu als de kerken nog niet weten welke houding ze moesten aannemen tegenover het grootste kwaad dat er in de wereld is, wat kunnen we er dan nog van verwachten. Het zal er hun naar gaan.
Dat heeft mij gebroddeld tot voor enkele jaren het ontwerp Nieuwe Kerkorde zijn beslag kreeg, toen kon ik niet meer. Men gaat helemaal de Roomse kant uit, de liturgie wordt gauw de hoofdschotel en… wat er aan vast zit: alles wordt aan banden gelegd, hoe je moet denken over Christus word je voorgezegd, past je dat niet? Dan de kerk uit! Binnen 10 jaar wordt die nieuwe orde Wet, dan is er in de kerk alleen nog plaats voor de priester, de profeet wordt het zwijgen opgelegd en… uit de kerk gebannen.
De voorstanders van dat nieuwe weten dat wel mooi te bepraten, niet alleen rechtszinnigen, maar ook veel zich noemend vrijzinnigen.
Het enigste waarbij ik me nog wel zou willen aansluiten zijn de Quakers. Maar daar is hier geen kans op.
Ziezo dat is me weer van ’t hart.