Je zou kunnen zeggen dat dit de moderne versie is van de tekst die vroeger op de Boomgaard aan de wand hing. Het was in die ouderwetse Duitse letters geschreven en wanneer er bezoek kwam mocht ik het voorlezen.
Nu is het bij Diny en Ben en is onderdeel van de ‘hunkerbunker’ zoals dat hoekje in de logeerkamer wordt genoemd. Het staat tussen allerlei nostalgische herinneringen, uitgestald op de plankjes van opoe’s zwart gelakte open wandkastje.
[i]De mensch lijdt dikwijls het meest
door ’t lijden dat hij vreest
en dat nooit op komt dagen.
Zo heeft hij meer te dragen
dan God te dragen geeft.
Het leed dat is, drukt niet zo zwaar
als vrees voor allerlei gevaar.
Doch komt het eens in huis,
dan helpt God altijd weer
en geeft Hij kracht naar kruis.
[/i]