Ja ..zo kan het nog net. Diny zal hier bijna 2 zijn en ik 3,5. Het wordt al een heel vrachtje als je boodschappen gaat doen op de fiets..
Mama had, als het koud was, vaak een sjaal om haar hoofd geknoopt. Die werd van voren half gestrikt en dan werden de uiteinden over haar hoofd weer aan de achterkant vast gestopt. Ik weet nog dat ik het geen gezicht vond. Zo armoedig en dan ook nog van die fletse bruine kleuren. Ik denk niet dat ik er iets van gezegd heb en nadat we in Linde gingen wonen heb ik die sjaal nooit meer gezien. Nu ik deze foto zie valt het allemaal best mee, maar toen…… nee!
