Het wordt nog steeds drukker om het huis en op het erf. Geen wonder, de eerste nesten jonge vogels zijn uitgevlogen. Je moet goed kijken nu. Er zat net een jong roodborstje op een paaltje, maar het oranje borstje is nog heel vaal van kleur. We zaten vanmiddag even bij de wei en daar hoorden en zagen we de jonge roodborstjes die heen en weer vlogen. Normaal huist er één roodborstje voor het huis en ééntje aan de achterkant, alleen in de broedtijd zien we er wel eens twee bij elkaar. Maar nu…? Het stikt van de roodborstjes.
De jonge mezen kun je nog het best onderscheiden, maar alle soorten mussen zijn lastiger net als de zwartkoppen en de zwarte roodstaartjes. Bij de winterkoninkjes kan het niet missen, zij hebben zo’n trots rechtopstaand staartje. Daar kun je gewoon niet omheen. De boomklevertjes hoor ik niet meer, ze zullen ergens anders hun plek hebben gevonden, maar de jonge merels zitten overal rondom onder de struiken te roepen en zullen nog een paar dagen gevoerd worden.
De beide jonge bonte spechten komen nu samen bij de pindakaaspot aan de boom, eentje zit er bovenop en de ander zoals het hoort op het stokje ervoor. Samen gaan ze even later de eik in om op jacht te gaan met hun lange tong tussen de boombast.
Af en toe komt de Vlaamse gaai weer en daaraan ligt het dat de pindakaas in 4 dagen op is. Ik volg de FB pagina van het Bargerveen en als je ziet wat daar een vogels gespot worden: rode wouw, havik, blauwborst, kiekendief.
Zonet hoorde ik een deur dichtklappen, Queeny kwam overeind en zette haar oren rechtop. Mark? Dat kan niet meer, maar zou de hond het nog begrijpen? Ze wordt oud, ligt het liefst binnen, behalve als er gewaakt moet worden. Dan kan ze nog behoorlijk snelheid maken, maar voor een stok of een bal komt ze niet erg meer in beweging. Queeny is nu 12,5 en zoals Rick het zaterdag opmerkte toen hij haar uitgebreid bekeek: ’Er staat in elk geval iemand op haar te wachten’. Meteen keek hij even naar mij om te zien of het over kwam.
