En… op deze voorjaarsdag maakt Lotje kennis met de geitjes…
Zomaar tussendoor een prachtige voorjaarsdag. Net of je energie ineens verhoogd wordt. Vanmorgen een kort bezoekje aan mijn zieke Marokkaanse vriendin, zag er jammergenoeg niet erg goed uit. Vanmiddag samen met Wim met ons groepje al Nordic Walkend naar het Appeltje. We wisten niet eens dat dit bestond. Het bleek een prachtig rond meertje te zijn vlak achter het Zorgcentrum het Heidehiem. Het begon al echt naar het voorjaar te ruiken in het bos. Wim is wat conditie betreft klaar om naar de woensdaggroep te gaan, maar jammer dan… dan heeft hij z’n Zanggroep in Zwartemeer.
Precies om half vier halen we Daan op, want Anja heeft genoeg aan Tim die naar zwemles gaat. Vader Alle haalt hem na zijn werk weer op. En vanavond ging Wim oefenen met de Canthorij, want twee weken achter alkaar hebben ze een optreden. Het hield in dat ik alleen naar een avond Groothuisbezoek ging. Ik zag onderweg nog net een ree het land van onze boer oversteken. Bart en Alize thuis wonen prachtig in een nieuw stukje Bargeroosterveld dat dichtbij het Oosterse bos ligt. Het schilderij dat ik van hun hond Nelson maakte hing op een ereplaats. Er werd veel van gedachten gewisseld en de laatste jaren is er ook in de protestantse kerken veel veranderd, zo ook in de geloofsbeleving. Erg mooi vond ik dan het kleine gedichtje van Hans Andreus:
[i]Of hoe dat heet
Gelukkig dat
het licht bestaat
en dat het met
me doet en praat
en dat ik weet
dat ik er vandaan
kom, van het licht
of hoe dat heet.
[/i]foto: Anja