Zou het echt? Vanmorgen in het Aquarena was het zo’n gesprekje. Net als iedereen hebben wij er ook genoeg van. Opnieuw een maand niet kunnen zwemmen en dan heb ik het nog niet over de rest van de beperkingen. Zouden er echt versoepelingen komen? Eigenlijk kunnen we best voor onszelf zorgen door de contacten te beperken en afstand te houden, dan ziekt het virus vanzelf uit. Kinderen worden er zelf niet echt ziek van en die lijden er ook onder door al dat thuis moeten zitten.
Het lijkt ook of de hele samenleving agressiever is geworden door alle beperkingen. De jongeren vervelen zich en gaan malle dingen uithalen of krijgen depressieve klachten.
Wim is nu op pad om de booster te halen. De 3e prik in oktober was in zijn geval nog geen booster en dat gaat nu gebeuren. Hij racete weg op de scootmobiel of hij de trein moest halen, wel helemaal ingepakt of hij naar de Noordpool ging. Ik riep hem nog na: ‘Ho ho, kalm aan’, maar hij hoorde het niet meer.
Nu hoop ik maar dat hij net als de vorige keren geen last krijgt van deze prik want morgen zien we Gera en Suze in Hattem en kunnen we na bijna 2 jaar weer bijpraten. Hun week zit er na het weekend weer op en vertrekken ze naar Canada, hun thuisbasis. Suze hebben we na onze trip naar Canada met Ben en Niesje in 2010 nog een keer terug gezien in Nederland. Het was tijdens onze trip geweldig maar later besef je pas hoe bijzonder het was om te logeren bij Henry en Tonny samen met hen en Ben en Niesje rond te trekken door de Rockies en ook om zo deel te zijn van het gezin van Fred en Gera.
Foto: Gera en Suze, beiden werkzaam op de ambulance.