En dat hij nog maar lang mag zingen……zij het in een andere samenstelling!
Hier vormt Wim met Ben, Dick en Joop het koortje op onze afscheidsavond in Christchurch– Nieuw Zeeland (dec. ’07)
Vandaag is Wim dan echt jarig. Dat begon al heel aardig met een mail van Henry en Tonny, hoewel het daar nog de 11e was.
Hier ging het gisteren anders dan gepland
We zaten netjes met koffie en gebak te wachten op de Hattemer familie. Maar wie er kwam? Geen auto met Oma en Ben en Nies. Toen het ondertussen half drie geworden was werden we wat ongerust en belden maar eens. Verjaardag? O…. Weten we niets meer van. Hebben we dus niet duidelijk genoeg afgesproken. Ja zo mis je Henry en Tonny toch ook weer. Anders wordt er nog wel eens over gesproken. Volgende week halen ze de schade in. Dan wordt het volle bak, maar dan trekken we net als gisteren met onze jongens en aanhang de kota er maar bij aan. Het werd nog erg gezellig met de Emmer familie. Jan en Edith waren er ook om de feestvreugde te verhogen. Ik kan niet anders zeggen dat Wims verjaardag toch een goede inleiding kreeg.
Straks komen buurvrouw Wielens en Jans op de koffie. Ook gezellig en vanmiddag gaan we op jacht. Ja…. op jacht naar een camcorder. Ben W. heeft al adviezen gegeven. Ik ben benieuwd.
Onder NIEUWS zal ik de wederwaardigheden in Canada weergeven. Ik had eerst zelf een samenvatting willen maken, maar zo leuk als Henry het beschrijft… zo uit de eerste hand is het toch echter! Ze vervelen zich daar in elk geval nog lang niet.