26 juni 2023–
Vader Hein zou afgelopen zondag 109 geworden zijn als hij nog geleefd had. Op zijn 100e geboortedag zaten wij als kinderen samen bij ons onder de luifel van de caravan op camping De Boomgaard, de boerderij die hij samen met zijn eerste vrouw Hanna Kornegoor in 1938 begon.
Het was nog de tijd van het maaien met de zicht en het melken met de hand. Ik heb op de Boomgaard de combine en de melkmachine zien komen. Zolang ik er woonde, tot mijn 19e, was het een gemengd bedrijf met kippen, varkens, koeien en paarden, een geit en een tijdlang een pony. En natuurlijk een hond en een paar katten om de muizenpopulatie in bedwang te houden.
Het was Juno toen wij in 1950 op de Boomgaard kwamen, een herder die in een ren zat op het erf. Hij mocht er wel eens uit en daarvan heb ik nog steeds de erfenis van een klein litteken naast mijn oog. Het was geen kwaaie maar hij was nog geen kinderen gewend. Het was de waakhond.
Daarna kwam Max en weer later Sacha. Die waren de goedheid zelve. De ren werd intussen niet meer gebruikt voor de hond maar alleen om de kokosmat uit de keuken uit te kloppen. De hond ging gewoon op de deel als die binnen mocht. Niet in huis, ook de katten niet.
We hebben het goed gehad met vader Hein op de Boomgaard en ook nu komen we er graag nu Johan en Joke er wonen. Wel gemakkelijk ook toen onze caravan er stond. Camping De Boomgaard loopt als een tierelier. Velen hebben deze unieke plek al gevonden, maar wij waren de eerste kampeerders. Onze caravan stond beschut achter het kippenhok en we douchten na het melken in de melkstal met lekker warm en kalkvrij water. Ik denk nu wel eens: wat zou pa hiervan gevonden hebben als hij het zou zien? Geen echt boerenbedrijf meer zoals het was maar een bedrijf helemaal van deze tijd. Ik denk dat hij trots op zijn nazaten is in deze veranderende wereld.