Wim kan er maar geen genoeg van krijgen om ’s avonds in het vuur te zitten staren. (Het is niet mijn taalgebruik -geen genoeg, maar ik heb het opgezocht. Niet genoeg en geen genoeg ergens van kunnen krijgen mag allebei. En toch klinkt het gek in mijn oren. Daarom oefen ik maar even.)
Er is toch niks op televisie, zegt hij dan, doet een trainingspak aan en trekt zich terug bij de wei. Storm volgt hem op de voet en Loeder ook maar, die gaat de wei in om muizen te vangen. Meestal dos ik me ook uit met een warm vest, muggenmelk en met een flesje water en voeg ik me bij hem. Storm ligt er natuurlijk allang bij. Die moet er even aan wennen dat Queeny weer terug is naar de Schaapstreek.
We hebben het weer rustig. Agnes is dit weekend geweest en is heeft een mooi bloemstuk gemaakt om haar moeder mee te verrassen. We zijn samen bij Gerhard en Judith geweest die druk waren met het verven van hun veranda achter in de tuin. Robin verzorgde de koffieceremonie.
En aan het eind van de middag kwamen de Sleners aan vanuit la Douce France, heel tevreden na een paar mooie weken. Eva had vriendin Marlies mee mogen nemen. Helemaal mooi! Ze gingen meteen aan de groentesoep en konden we bijpraten.
En als ik dan aan het eind van de dag na het kampvuurspektakel en, zoals meestal op zondagavond, even Diny aan de lijn heb gehad, kan ik met een gerust hart het hogerop gaan zoeken. Morgen komt er weer een dag.
