Op de Boskamp was het een komen en gaan van bezoekers. Erna heeft haar moeder nog wel gevraagd wie die man met bolhoed en wandelstok is maar ja… als je het niet meteen opschrijft ben je het zo weer kwijt.
Achter staan wel van r. naar l. Dika, Hendrik en Hendrik Jan en Jo.

Ik hoorde van tante Jo en tante Jantje dat het dhr Ouwenaller moet zijn met die wandelstok en bolhoed, bankdirecteur te Deventer, die met zijn dochter juffr van Ouwenaller meekwam. Zij zit hier tussen opa en opoe in. Zij was directrice van de Rekkense inrichtingen en een goede vriendin van de familie. Tante Jantje wist zelfs het jaartal nog te noemen, want zee…. Jan van Dika hef een lappe veur het oge en dat was in….? ben ik al weer kwijt.

A lot of visiters were welcome at the Boskamp. But who will be that gentleman with his hat and walking stick. Erna asked her mother, but I’m forgotten who it might be. Yes when you do not write it down at the same moment……

Dit maakt onze dag helemaal goed. We zitten een tijdlang te kijken naar de vogels en speciaal naar de bonte specht die vaak bij ons op bezoek komt. Wat een sterke snavel heeft-ie. Meestal beklopt hij de eikeboom bij de vijver om dan met zijn lange kleverige roltong de insecten en larven naar binnen te halen. Maar… hij is ook een zaadeter. Nu maakt hij het zich maar eens gemakkelijk!
Aan de rand van het Oeverse bos ontdekten we z’n nest in een holte in een dode boom. Daar zagen we hem ooit z’n jongen voeren. Het was ons anders niet opgevallen, maar de jongen maakten zo’n kabaal, terwijl wij er langs liepen. We hebben op een afstandje gewacht en zagen moeder of vader met de bek vol aan komen vliegen. Toen werd het weer rustig in de tent…. eh… nestholte. Maar misschien was dat de oma wel van déze specht.